شب قدر است و طی شد نامه هجر 

 سلام فیه حتی مطلع الفجر 

   دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند  

واندر آن ظلمت شب، آب حیاتم دادند 

 چه مبارك سحری بود و چه فرخنده شبی  

       آن شب قدر كه این تازه براتم دادند

عارفان درباره شب قدر گفته‌اند که این شب،

شبی است که سالکان را به تجلی خانه خاص مشرف می‌گرداند

تا بدان تجلی قدر و مرتبه خود را نسبت با محبوب بشناسند

و آن وقت، ابتدای وصول سالک باشد؛

یعنی جمع و مقام اهل کمال در معرفت:

در شب قدر، قدر خود را دان  

 روز در معرفت سخن میران 

آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشب است

یا رب این تاثیر دولت در کدامین کوکب است

تا به گیسوی تو دست ناسزایان کم رسد

هر دلی از حلقهای در ذکر یا رب یا رب است

کشته چاه زنخدان توام کز هر طرف

صد هزارش گردن جان زیر طوق غبغب است

شهسوار من که مه آیینه‌دار روی اوست

تاج خورشید بلندش خاک نعل مرکب است

عکس خوی بر عارضش بین کآفتاب گرم رو

در هوای آن عرق تا هست هر روزش تب است

من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می

زاهدان معذور داریدم که اینم مذهب است

اندر آن ساعت که بر پشت صبا بندند زین

با سلیمان چون برانم من که مورم مرکب است

آن که ناوک بر دل من زیر چشمی میزند

قوت جان حافظش در خنده زیر لب است

آب حیوانش ز منقار بلاغت میچکد

زاغ کلک من به نام ایزد چه عالی مشرب است

شب قدر است امشب مست مستم‌ ای خدا با تو

شدم تا مست دانستم كه هستم ای خدا با تو

در این خلوت تو من یا من تو، انصاف از تو می‌خواهم

تو با من مست یا من مست هستم ای خدا با تو

مخواه از من كه هرگز راه عقل و عافیت پویم

كه من دیوانه از روز الستم ای خدا با تو

دویدم سال‌‌ها اما به دور افتادم از كویت

چو افتادم ز پا در خود نشستم ای خدا با تو

سر از خاك زمین تا برگرفتم عشق ورزیدم

ولی آزاد از هر بند و بستم ای خدا با تو

تو هر جا جلوه كردی من تو را دیدم پرستیدم

به هر صورت جمالی می‌پرستم ای خدا با تو

      محمد خلیل مذنب (جمالی)

شب قدر است بیا قدر بدانیم کمی                                                    

                     خانه دل ز گناهان بتکانیم کمی

شعله افتاده به ملک دلم از فرط گناه                                                

                              دوست را از دل این شعله بخوانیم کمی

روح را صیقل آیینه دهیم از دل و جان                                                 

                     آه را تا ملکوتش برسانیم کمی

عهد بستیم و شکستیم بسی کاش! که ما                                        

                    بر سر عهد وفادار بمانیم کمی

پوشه از بار گناهان شده پر حجم بیا                                                   

                             رمضان است به آتش بکشانیم کمی

نگذاریم زبانه بکشد دوزخمان                                                          

                             بنشینیم و به اشکش بنشانیم کمی

بنشانیم نهالی به امید ثمری                                                     

                             چشمه از چشم به پایش بدوانیم کمی

و ارادت بنماییم و بگوییم " الغوث "                                                     

                        ناله را تا به فلک باز رسانیم کمی

"امیر علی مصدق "

حضرت امیرالمومنین علیه السلام در شهادت

حضرت فاطمه الزهرا سلام الله علیها:

حضرت امیرالمومنین علیه السلام در

ضربت خوردنشان  : فُزْتُ وَ ربِّ الکَعْبه

به خدای کعبه رستگار شدم!

تکلّم کن زبیمارت سخن گو

ولی آهسته برگوش حسن گو

طبیب از دیدن زخم علی سوخت

نگه بر چشم گریان حسن دوخت

بگفت ای مصطفی را میوۀ دل

مرا از نسخه بنوشتن چه حاصل

زمام چاره دیگر دست من نیست

دوائی بر علی غیر از کفن نیست

 اي خدا ملاقاتت نور ديده مي‏خواهد

نيمه شب مناجاتت دل بريده مي‏خواهد

 اي صفاي نجوايم وي يگانه مولايم

التجاي كوي تو اشك ديده مي‏خواهد

 دانه دانه اشكم بين شبنم سرشكم بين

اين دل سيه، وصلت در سپيده مي‏خواهد

 اي بهار فرجامم منكه خارم و خامم

گلشن بهارت را گل رسيده مي‏خواهد

 شيعه با مناجاتش منتهاي حاجاتش

آبياري سرخ ياس چيده مي‏خواهد

 روح زندگي زهراست جاودانگي زهراست

اين دلم دو عالم را زين عقيده مي‏خواهد

 راز دل نياز عشق خواندن نماز عشق

حالتي مشابه با آن شهيده مي‏خواهد

 هر غم و بلايش را مي‏خرم به جان اما

درك روضه‏هايش را غم كشيده مي‏خواهد

 اي خدا قبولم كن شيعه بتولم كن

امتحان عشقت را برگزيده مي‏خواهد

 با ابوتراب امشب مي‏كنم نوا يارب

عبد خسته زينب سر بريده مي‏خواهد

 اي اميد افطارم وي نويد اسحارم

طلعت رشيدت را دل نديده مي‏خواهد

آری ای دوست مرا داغ عتابم كافی است

به دلم قهر و غضب وقت خطابم كافی است

ديگر از عدل عذابم مكن اي معدن فضل

شعله خجلت ذنبم به عذابم كافی است

 مستحق غضب و قهر و عذابم اما

بی محلی تو يارب به جوابم كافی است

آه، رسوا مكنم نزد رئوس الاشهاد

زآنكه شرمندگی روز حسابم كافی است

باورم نيست ز اصحاب شمالم خوانند

پيش اصحاب يمين چشم پر آبم كافی است

خواهی ار از من نالان گذری در صف حشر

پيش چشمان علی ترك عقابم كافی است

شعله نار بر اين چهره ميفروز كه خود

از گنه مانده بر اين چهره نقابم كافی است

با سپاس و درود از شما عزیزان همیشه همراه و صمیمی

که برای خواندن این پست زمان میگذارید

وبا نظرات گرمتون زینت بخش کلبه تنهایی بهار میشوید

دوستدار همیشگی شما ... بانوی بهار

التماس دعا از تمام دوستان بزگوارام

به خدای کعبه رستگار شدم

 ذکر امیرالمومنین علیه السلام هنگام ضربت خوردن

در محراب مسجد کوفه : 

 فزت و رب الکعبه- به خدای کعبه رستگار شدم

ذکر امیرالمومنین علیه السلام هنگام شهادت

 حضرت زهرا سلام الله علیها:

نفْسی علی زفراتها محبوسة

یا لیتها خرجت مع الزفرات !

ای کاش علی مرده بود !

چه شبهایی که نان دادم به سائل ها و بشنیدم

که می گفتند یارب از علی برگیر داد ما

تو ای دنیا مرا نشناختی مانند سائل ها

تو خون کردی دل زار مرا پیوسته بی پروا