گل زندگی

                  باد اگر از کوی تو برخیزد

                   و بویت را به من برساند

                نگاهت که به سمت من باشد

                 دلت اگر آغوش مرا بخواهد

                        بی تعارف میگویم

                            حتی بید هم

                        با همه ایستادنش

                          کاره ای نیست

                                      اگر طوفان عشق وزیدن بگیرد             

                      آه اگر پس از طوفان

                باران عشق باریدن بگیرد...

           این همه فلسفه و شعر بافتم که بگویم

              زمین و زمان حرف بیهوده ایست

                  اگر تو دلت پی من باشد

                               نهایتـــــ رویا

 

                               اگر اینجا کنارم باشی

                 تو را بر روی چهارپایه ای خواهم نشاند

                  و ساعت ها به تو خواهم نگریست

             ولع چشمانم را از خطوط بدنت سیری نیست

                               که این فراق را

                           تنها دیدن تو چاره میکند 

                             اگر اینجا کنارم باشی

                    آنگونه تنگ در آغوش خواهم فشردت

                                   که هیچگاه دیگر

                                         تا ابد

                             تنگی بازوانم را از یاد نبری