وداع پدر

          این پست را تقدیم می کنم،به دوست عزیزم

            به مناسبت فوت ناگهانی پدر عزیزشان

        از عزیزانی که در این پست نظر می گذارند

             فاتحه به روح پدر دوست عزیزمان

                  را خواهشا"فراموش نکنند...

            با سپاس از همه ی دوستان و عزیزان

                       مسافر بی بدرقه من

                      اینقدر بی صدا رفتی

                      که از وداع جا ماندم

                     باز به غیرت چشمانم

                  که آبی پشت سرت ریختند

                                زندگی       

               خیلی زیاد درگیر روزمرگی زندگی شده ایم.

           اما اگر کمی از بالاتر به زندگی نگاه کنیم زندگی

           فقط به اندازه نگاه کردن به این عکس طول میکشد 

                       این مدت کم ارزش بغض و کینه

                         و دشمنی با همدیگر رو دارد؟

                         بهتر نیست از فرصت کم برای

                         مهربونی با همدیگر استفاده کنیم؟

                              بیایید تا قدر یکدیگر بدانیم

                    درست است که نقطه تمام کننده جمله است،

                         اما باعث مرگ و فنای جمله نیست .

                           همانطور که در مورد انسان نیز، 

                              مرگ باعث فنای او نیست و

                          فقط یک سطر او را جابجا میکند.

                               از سطر دنیا به سطرعقبی ...

                    کاش تا جایی که می توانیم بی غلط باشیم ...

ببخش که گاهی آنقدر هستی که نمی بینمت ،
ببخش تمام نادانیها و نفهمی ها و کج فهمی هایم را،
اعتراض ها و درشتیهایم را ، و هر آنچه را که آزارت داد .
دستانت را می بوسم و پیشانیت را ،
که چراغ راه زندگیم بودی و هستی و خواهی بود ،
خاک پایت هستم تا هست و نیست هست .

به حرمت شرافتت می ایستم و تعظیم می کنم .

زندگی آرام است، مثل آرامش یک خواب بلند.

زندگی شیرین است، مثل شیرینی یک روز قشنگ.

زندگی رویایی است، مثل رویای ِیکی کودک ناز.

زندگی زیبایی است، مثل زیبایی یک غنچه ی باز.

زندگی تک تک این ساعتهاست، زندگی چرخش این عقربه هاست، زندگی راز دل مادر من. زندگی پینه ی دست پدر است، زندگی مثل زمان در گذر�

راحت نوشتیم بابا نان داد !
بی آنکه بدانیم بابا چه سخت ، برای نان همه جوانیش را داد 

ســـَــر ســُـفره چیزی نبود . . .
یــخ در پــارچ
و
پدر
هــر دو آب شــدند !
چــه دنــیای بی رحمــیست . . .

پدر مثل خودکار می مونه
شکل عوض نمی کنه
ولی یه دفعه می بینی که نمی نویسه
مادر مثل مداد می مونه
هر لحظه تراشیده شدنشو می بینی
تا اینکه تموم می شه

خدایـــا !!!
به بزرگیـــــت قســـم
توعکس های دست جمعی
جای هیچ پدر و مـــــادری رو خــالی نذار
آمیـــــن

دخـتــَــر کـه بــاشی
میـدونـی اَوّلــــیـن عِشــق زنـدگیـتــ پـــِدرتـه
دخـتــَــر کـه بــآشی میـدونـی مُحکــَم تــَریـن پَنــآهگــاه دنیــآ
آغــوش گــَرم پـــِدرتـه
دخـتــَــر کـه بــآشی میـدونـی مــَردانــه تـَریـن دستــی
کـه مـیتونی تو دستـِـت بگیـــری و
دیگـه اَز هـــیچی نَتــَرسی
دســــتای گَرم وَ مِهـــــرَبون پـــِدرتـه
هَر کـجای دنیـا هم بـــاشی
چه بـاشه چـه نبــاشه
قَویتــریـن فِرشتــه ی نِگهبـــان پـــِدرته

گفــت : با پدر یه جمـــله بســـاز
گفتــم: من با پدر جمله نمیســازم ،
دنیــــــــامو می سازم

پدر؛ تکیه گاهی است که بهشت زیر پایش نیست.. اما همیشه به جرم پدر بودن باید ایستادگی کند؛ و با وجود همه مشکلات, به تو لبخند زند تا تو دلگرم شوی که اگر بدانی  چه کسی ، کشتی زندگی را از میان موج های سهمگین روزگار به ساحل آرام رویاهایت رسانده است؛ پدرت را می پرستیدی

وقتی پشت سر پدرت از پله ها میای پایین و میبینی چقدر آهسته میره ، میفهمی پیر شده ! وقتی داره صورتش رو اصلاح میکنه و دستش میلرزه ، میفهمی پیر شده ! وقتی بعد غذا یه مشت دارو میخوره ، میفهمی چقدر درد داره اما هیچی نمیگه و وقتی میفهمی نصف موهای سفیدش به خاطر غصه های تو هستش ، دلت میخواد بمیری

پ مثل پناه. پ مثل پدر. همانکه نبودنش مرگ غرورمان را رقم زده وجای خالی اش، اندوه بار برسرمان هوارمیکشد! کاش ماهم پدر داشتیم! تابجای خیرات، هدیه میخریدیم وبجای روزت مبارک پدر، نمیگفتیم :
روحت شاد پدر!

سلامتی اونایی که روز پدر جز یه فاتحه چیزی نمی تونن به پدرشون هدیه بدن

درکودکى یادمان دادند بابا آب داد, بابا نان داد. اماهیچکس یادمان نداد که بابا براى آب ونان تمام جوانیش راداد! بسلامتیه همه ى باباهاى زحمتکشى که پیشمونن وهمه باباهایى که دیگه سایشون بالاى سرمون نیست..

دست پر مهر پدر تنها دستی است که اگر از دنیا هم کوتاه باشد از تمام دست ها بلند تر است!
بابایی تو رویاهام دستامو ول نکن! جمعه شب منتظرتم که تو خواب بهت تبریک بگم! روح تو و همه ی پدرای مهربون شاد!
دوستت دارم

سلامتی اون پدری که کمرش زیر بار زندگی خم شد، دست هاش از شدت کار پینه بست، پاهاش تاول زد، چهره ش از رنج زندگی شکسته شد، لباساش تو تنش کهنه شدو خم به ابرو نیاورد تا خانوادش تو آسایش زندگی کنن.
خدا نگهشون داره. آمین

پدر
پشتوانه ی
درد های
روزگار

با پدرم جدول حل میکردم که گفتم : پدر نوشته دوست, عشق , محبت و چهار حرفیه
اتفاقا دو حرف اولشم در اومده بود , یعنی ب و الف
یه دفعه پدرم گفت فهمیدم عزیزم میشه بابا
با اینکه میدونستم بابا میشه ولی بهش گفتم نه اشتباهه
گفت ببین اگه بنویسی بابا عمودیشم در میاد 
 تو چشام اشک جمع شده بود و گفتم میدونم میشه بابا ولی 
اینجا نوشته چهار حرفی، ولی تو که حرف نداری 

من نبودم و تو بودی ،
بود شدم و تو تمام بودنت را به پایم ریختی ،
حالا سالهاست که با بودنت زندگی می کنم ،
هر روز، هر لحظه، هر آن و دم به دم هستی .

عمری دست میگرفت و راه رفتن را کنارش آموختیم
چه نامرد و بی وجودیم وقتی
حال که ما روی پا ایستاده ایم
او دست به دیوار قدم میزند
آری او پدر بود

پدر
به اشکهایی که ریختی و نگذاشتی حتی
قطره ای از اونها رو ببینه قسم
تا عمر دارم از گذشت هایت خواهم گفت
تا همه بدانند آهن به دوش میکشیدی
تا من قلم در دست گیرم
لباس کارگری بر تن کردی
تا من هر عید غصه لباس نو نداشته باشم
دست هایت را میبوسم

بچه بودم
نوازشم نمیکردی و من گمان بد میکردم
ندونستم ترس خراش برداشتن پوستم از زبری دستانت
را داشتی
عاشقتم معنای محض مرد

ای پدر بوی شقایق می دهی

عاشقی را یاد عاشق می دهی

با تو سبزم، من بهارم، ای پدر

هر چه دارم از تو دارم ای پدر

پدرم، تنها کسى است که باعث میشه بدون شک بفهمم فرشته ها هم میتوانند مرد باشند

                   زنده را تا زنده است باید به فریادش رسید

                 ورنه بر سنگ مزارش آب پاشیدن چه سود ؟

                      زنده را تا زنده است قدرش بدان

                ورنه بر روی مزارش کوزه گل چیدن چه سود ؟